Description

Współczesny świat ogarnięty jest ideą elitarności, która wpływa na strukturę stosunków międzynarodowych oraz wyznaczanie kierunków rozwoju cywilizacyjnego. Członkostwo w zacnym gronie elitarnym, niezależnie gdzie i kiedy, i w jakim charakterze, jest dzisiaj wyznacznikiem statusu społecznego czy politycznego i potwierdzeniem odpowiedniej pozycji społecznej, zawodowej czy międzynarodowej. Każdy chce należeć do jakieś ważnej społecznie czy politycznie elity, choć jej rozumienie, często bardzo potoczne, nie jest jednoznaczne w naszej „płynnej rzeczywistości”. Zróżnicowane ludzkie wyobrażenia na temat elitaryzmu skłaniają badaczy tego zjawiska (fenomenu) do ukazywania jego różnego oblicza, zarówno w sferze polityki, społeczeństwa, kultury, czy wychowania. W tym sensie „elitarność” jest wielodefinicyjna, różnorodna w swoim ujęciu przedmiotowym i do tego pożądana przez każde pokolenie spragnione postępu, rozwoju, sukcesu, awansu społecznego czy zawodowego oraz trudno osiągalnych dóbr. Jednakże ukazywanie „elitarności” jako synonimu czegoś lepszego, wyjątkowego, do którego się dąży i stara się osiągnąć jest z pewnością dużym uproszczeniem, gdyż definicja elitarności jest dużo bardziej bogata i nacechowana wielowątkowością, przenikającą aksjologicznie zarówno dobre, jak i złe strony naszej ludzkiej egzystencji. W tym sensie jest to nad wyraz interesujące i pobudzające intelektualnie zjawisko socjologiczno-politologiczne. Bez wątpienia ta labilność definicyjna elitarności umożliwia badaczom odsłanianie coraz to innych jej postaci i ocen. W definicyjnej parze z „elitarnością” co do zasady występuje „kształcenie”, z czego można wnioskować o swoistej symbiozie i prawidłowości tej dualnej zależności. We współczesnym świecie oznacza to, że jednym z wyznaczników i podstaw do klasyfikacji w grupie elitarnej jest wiedza, często także potoczna, umożliwiająca wyższe usytuowanie w strukturze grupy oraz lepsze przygotowanie merytoryczne do życia w społeczeństwie.