Description

Tematem książki jest polska elita sądownictwa, jej autonomia, rola i zasoby w latach 1997-2015, w fazie względnej stabilizacji. Analizy prowadzono na trzech poziomach: państwa i jego instytucji, elit oraz ich relacji z innymi elitami, a także działań osób - przedstawicieli tych elit. Empiryczna weryfikacja opierała się na socjologicznych badaniach terenowych przeprowadzonych z wykorzystaniem techniki wywiadów pogłębionych z przedstawicielami najwyższych instytucji sądowych w Polsce: Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego. Podejście to nadało książce charakter interdyscyplinarny: refleksji metodologicznej i teoretycznej towarzyszą liczne nawiązanie do socjologii polityki oraz prawa. Badania pokazały, że polskie elity sądownictwa w potransformacyjnym okresie III RP nie były dostatecznie autonomiczne – szczególnie wobec elit politycznych. Na podstawie wypowiedzi badanych sędziów trudno ocenić skalę zjawiska swoistej oligarchizacji władzy sądowniczej w Polsce, ale z przedstawianych narracji wynika, że problem ten istniał.