Description

Książka prezentuje aktualną i postulowaną rolę oraz znaczenie krajowych parlamentów w regulacji sektorów sieciowych gospodarki. Autor monografii analizuje dopuszczalność i granice wpływania przez krajowe parlamenty na działalność krajowych organów regulacyjnych, a także dopuszczalność przyznawania krajowym parlamentom statusu krajowych organów regulacyjnych. Analiza ta została dokonana na podstawie unijnych dyrektyw dla sektorów sieciowych, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości oraz unormowań konstytucyjnych państw członkowskich. W publikacji przedstawiono m.in.: kluczowe elementy statusu prawnego krajowych organów regulacyjnych, istotę władzy dyskrecjonalnej krajowych organów regulacyjnych, konstytucyjną zasadę zastrzeżenia ustawowego dla regulacji sektorów sieciowych, inne niż stanowienie prawa funkcje pełnione przez krajowe parlamenty w sektorach sieciowych, postulowane zmiany w architekturze instytucjonalnej sektorów sieciowych, uwzględniające podstawowe zasady konstytucyjne obowiązujące w Unii Europejskiej i jej państwach członkowskich. Adresaci: Monografia przeznaczona jest dla prawników specjalizujących się w prawie konstytucyjnym, prawie konkurencji i prawie regulacji sektorowej. Zainteresuje także sędziów sądów administracyjnych oraz Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Opracowanie będzie przydatne również pracownikom urzędów regulacyjnych i pracownikom merytorycznym Kancelarii Sejmu RP, a także przedsiębiorcom sektorowym.