Description

Kryteria niedoboru witaminy D oraz stężeń uznawanych za optymalne, czyli 25(OH)D <20 ng/ml oraz ≥30–50 ng/ml, a także dane epidemiologiczne wskazały potrzebę prowadzenia działań profilaktycznych i terapeutycznych w Polsce. Dla osób otyłych, dla pacjentów przewlekle leczonych lekami wpływającymi na metabolizm witaminy D (np. przeciwdrgawkowymi, przeciwretrowirusowymi, glikokortykosteroidami itp.), pacjentów z zespołami złego wchłaniania (np. mukowiscydozą, nieswoistymi zapaleniami jelit, popromiennym zapaleniem jelit, po operacjach bariatrycznych), z niewydolnością wątroby, przewlekłą chorobą nerek, rozmiękaniem kości, z przewlekłymi bólami mięśniowo-szkieletowymi, a także z nadczynnością przytarczyc, chorobami autoimmunizacyjnymi, dla osób w podeszłym wieku (>65 lat), zwłaszcza u seniorów, u których w przeszłości występowały upadki lub złamania niskoenergetyczne (osteoporoza), zaproponowano schematy profilaktyki i terapii niedoboru witaminy D przy użyciu 7000 j.m. i 30 000 j.m. cholekalcyferolu w podaży dobowej lub skumulowanej, z uwzględnieniem bezpieczeństwa.