Description

Celem pracy jest skonfrontowanie ogólnego modelu wykładni prawa, budowanego w literaturze i najpełniej rozwijanego w praktyce orzeczniczej na gruncie prawa krajowego, z właściwościami wykładni dokonywanej w perspektywie ponadkrajowej. Praca składa się z trzech części. Pierwsza z nich ma charakter wprowadzający i odnosi się do podstawowego i wyjściowego do dalszych rozważań modelu wykładni. Problematyka ta przechodzi w części drugiej i trzeciej w budowanie katalogu podstawowych właściwości szczególnych, w pewnym sensie odrębności w stosunku do powyższego modelu podstawowego, w odniesieniu do wybranych aspektów prawa międzynarodowego i ponadnarodowego. Wybór międzynarodowego prawa praw człowieka oraz prawa Unii Europejskiej jako perspektywy wspomnianej na wstępie konfrontacji wynikał zarówno z możliwości, jakie te działy prawa tworzą dla obserwacji i formułowania twierdzeń na temat wykładni w ogóle, jak też z aktualnej roli prawa międzynarodowego i ponadnarodowego w obrocie prawnym, tak międzynarodowym, jak i krajowym. I właśnie fakt bezpośredniego stosowania i wykładni tego prawa przez sądy krajowe z jednej strony łączy poszczególne aspekty ujęte w trzech częściach pracy, natomiast z drugiej - wskazuje na odrębności metodologii wykładni, jakie winny być uwzględniane przez sądy krajowe stosujące i interpretujące prawo unijne i międzynarodowe prawo praw człowieka, nie tylko w obliczu odmiennych sposobów uregulowań normatywnych, ale także roli orzecznictwa sądowego w tych działach prawa.